- атроф
- [اطراف]а1. ҷ. тараф2. гирд, гирдогирд, давр, пиромун3. гирду пеш; гӯшаву канор; аз атроф аз гирду пеш, аз гӯшаву канор; ба атроф ба гирду пеш, ба ҳар тараф; ба атрофи. . а) гирди…, даври…; б) ба гирду пеши…; гирду атроф атрофу ҷониб, гирду пеш; давру атроф гирду атроф, гирду пеш; дар атрофи… а) дар гирди…, гирдогирди…; б) дар хусуси…, дар бораи…
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.